کد مطلب:29181 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:103
وقتی آنان وارد شدند... یزید بن قیس، شروع به سخن كرد و گفت:ما جز برای رساندن آنچه كه به خاطر آن فرستاده شده ایم، نزد تو نیامده ایم و آنچه كه از تو می شنویم، از سوی تو بیان می كنیم. با این حال، نمی خواهیم كه تو را نصیحت نكنیم، و یادآوری می كنیم كه ما یقین داریم علیه تو برهان داریم و [ نصیحت می كنیم ]كه تو به الفت و جماعت، بازگردی. مولای ما كسی است كه تو و همه مسلمانان، برتری او را می شناسید و نمی پندارم كه برای تو مخفی باشد. دینداران و اهل فضل از علی نمی گذرند، و بین تو و او متزلزل نیستند. پس، از خدا بترس - ای معاویه - و با علی مخالفت نكن. به خدا سوگند، ما هرگز كسی را پرهیزگارتر، زاهدتر در دنیا، و جامع تر از او در خصلت های پسندیده، نمی شناسیم.[1].
3909. تاریخ الطبری - به نقل از مُحِلّ بن خلیفه طایی -:هنگامی كه در جنگ صفین، علی علیه السلام و معاویه از هم جدا شدند، در بین آن دو به امید صلح، فرستاده هایی رد و بدل شدند. علی علیه السلام عدی بن حاتم و یزید بن قیس اَرحَبی و شَبَث بن رَبعی و زیاد بن خصفه را به سوی معاویه فرستاد.